وقتی یک کسب و کار توسعه پیدا میکند و سهمش از بازار گسترش مییابد، برای اینکه بتواند در بازار رقابت باقی بماند، در وهله نخست باید فکری به حال بهبود وضعیت زیرساخت خود بکند. چرا که با افزایش روز افزون تعداد مشتریان و بالا رفتن تصاعدی درخواستها، سخت افزارهای قدیمی پاسخگو نیازهای جدید آن کسب و کار نخواهند بود. اولین راهکاری که ممکن است به ذهن هر مدیری برسد، خرید سخت افزار جدید است. اما این موضوع تنها زمانی امکان پذیر خواهد بود که آن شرکت از پشتوانه مالی عظیمی برخوردار باشد. راه حل بهتر، استفاده از سیستم رایانش ابری دوگانه یا هیبرید کلود است.
سیستم هیبرید کلود یک سرویس یکپارچه در فضاهای ابری است که در اصل ترکیبی از فضای خصوصی (on-premise) و فضای ابری عمومی (public cloud) میباشد. معماری هیبرید یا دوگانه با برقراری ارتباط میان دو فضای خصوصی و عمومی، فضایی کاملا یکپاچه تشکیل میدهد تا کسب و کارها بتوانند همزمان از مزایا هر یک از این فضاها استفاده کنند. این فضا سبب میشود تا کسب و کارها امنیت و انعطاف پذیری سیستمهای رایانش ابری عمومی را در کنار راحتی فضای داخلی تجربه کنند.
وقتی صحبت از قابلیتهایی است که رایانش ابری میتواند برای کسب و کارها به ارمغان بیاورد، همواره این سوال مطرح است که سیستمهای ابری عمومی چه تفاوتی با فضاهای خصوصی یا on-premise دارند؟ برای انجام یک مقایسه بین فضای ابری عمومی و خصوصی (on-premise) باید در ابتدا تعریف خود از فضا را مشخص کنیم.
فضا (Environment) در اصل به سایت یا سایتهایی گفته میشود که سخت افزارهای یک شرکت از قبیل سرور، کامپیوتر و دیتابیس در آن مکان قرار گرفته است. به بیانی دیگر، تفاوت فضای ابری عمومی و فضای حصوصی در مکان قرار گیری تشکیلات سخت افزاری خلاصه میشود. منظور از فضای خصوصی یا on-premise دیتاسنتری است که یک شرکت تمام سخت افزار تحت نظارت خود را در آن جا قرار داده است. این فضا تنها توسط تیم آیتی و برخی از مشتریان قابل دسترس است و افراد دیگر، اجازه ورود به آن را ندارند. در طرف دیگر، فضای ابری عمومی به محیطی گفته میشود که یک شرکت تمام زیرساختهای سخت افزاری را در یک مکان جمع آوری کرده و آن را در اختیار مشتریان خارجی که خود کسب و کارهایی جداگانه هستند قرار میدهد. این دیتاسنتر توسط گروه دیگری مدیریت و نگهداری میشود. به عبارت دیگر، کارهایی از قبیل به روز رسانی نرم افزاری، نصب پچهای امنیتی و مراقبت از سخت افزارها توسط شرکت ارائه دهنده خدمات IaaS صورت میپذیرد. حال سوال اینجاست که استفاده از کدام سرویس برای کسب و کار ما بهتر است؟ برای یافتن پاسخ، این دو سیستم را با یکدگیر مقایسه میکنیم.
به صورت کلی، برای پیاده سازی یک سرویس دوگانه یا هیبرید نیازمند استفاده از موارد زیر هستیم:
یکی از چالشهای تیم فنی در مواجهه با سیستمهای هیبرید، پیدا کردن راه و چاهی است که این دو فضا تاخیری در کار یکدیگر ایجاد نکنند. به همین دلیل است که مهندسان شبکه داخلی همواره در تلاشند تا بهترین لایه نرم افزاری (به عنوان مثال Openstack و Docker) را برای برقرار ارتباط بین این دو استفاده کنند.
تحقیقات نشان داده طی پنج سال آینده، ۴۳ درصد از کسب و کارهایی که از سرویسهای پردازش ابری استفاده میکنند، سیستم خود را به هیبرید کلود تغییر خواهند داد. این در حالیست که حجم کسب و کارهایی که تا سال ۲۰۱۳ از این سرویس استفاده میکردند کمتر از ۲۳ درصد بود. پس میتوان از هیبرید کلود به عنوان یکی از ترندهای دنیای رایانش ابری نام برد. بی جهت نیست اگر انتظار داشته باشیم در آینده کسب و کارهای بسیاری در این حوزه به رقابت بپردازند.
معماری هیبرید کلود به شرکتها این امکان را میدهد تا در حالی که بخشی از اطلاعات حیاتی و حساس را در فضای خصوصی خود نگه داشتهاند، از زیر ساختهایی که توسط شرکتهای دیگر ارائه میگردد نیز استفاده کنند. معماری هیبرید برای آن دسته از کسب و کارهایی که بودجه عظیم برای خرید سخت افزار و همچنین استخدام یک تیم فنی جهت نگهداری از آن را ندارند، یک گزینه ایدهآل به نظر میرسد.