هیبرید کلود یا ابر ترکیبی چیست؟ فضای ابری خصوصی و عمومی چه تفاوت‌هایی دارند؟
وقتی یک کسب و کار توسعه پیدا می‌کند و سهمش از بازار گسترش می‌یابد، برای اینکه بتواند در بازار رقابت باقی بماند، در وهله نخست باید فکری به حال بهبود وضعیت زیرساخت خود بکند. چرا که با افزایش روز افزون تعداد مشتریان و بالا رفتن تصاعدی درخواست‌ها، سخت افزارهای قدیمی پاسخ‌گو نیازهای جدید آن کسب و کار نخواهند بود. اولین راهکاری که ممکن است به ذهن هر مدیری برسد، خرید سخت افزار جدید است. اما این موضوع تنها زمانی امکان پذیر خواهد بود که آن شرکت از پشتوانه مالی عظیمی برخوردار باشد. راه حل بهتر، استفاده از سیستم رایانش ابری دوگانه یا هیبرید کلود است.
تعریف ابر ترکیبی یا هیبرید کلود
سیستم هیبرید کلود یک سرویس یکپارچه در فضاهای ابری است که در اصل ترکیبی از فضای خصوصی (on-premise) و فضای ابری عمومی (public cloud) می‌باشد. معماری هیبرید یا دوگانه با برقراری ارتباط میان دو فضای خصوصی و عمومی، فضایی کاملا یکپاچه تشکیل می‌دهد تا کسب و کارها بتوانند همزمان از مزایا هر یک از این فضاها استفاده کنند. این فضا سبب می‌شود تا کسب و کارها امنیت و انعطاف پذیری سیستم‌های رایانش ابری عمومی را در کنار راحتی فضای داخلی تجربه کنند.
تفاوت فضای ابری عمومی و خصوصی چیست؟
وقتی صحبت از قابلیت‌هایی است که رایانش ابری می‌تواند برای کسب و کارها به ارمغان بیاورد، همواره این سوال مطرح است که سیستم‌های ابری عمومی چه تفاوتی با فضاهای خصوصی یا on-premise دارند؟ برای انجام یک مقایسه بین فضای ابری عمومی و خصوصی (on-premise) باید در ابتدا تعریف خود از فضا را مشخص کنیم.
فضا (Environment) در اصل به سایت یا سایت‌هایی گفته می‌شود که سخت افزارهای یک شرکت از قبیل سرور، کامپیوتر و دیتابیس در آن مکان قرار گرفته است. به بیانی دیگر، تفاوت فضای ابری عمومی و فضای حصوصی در مکان قرار گیری تشکیلات سخت افزاری خلاصه می‌شود. منظور از فضای خصوصی یا on-premise دیتاسنتری است که یک شرکت تمام سخت افزار تحت نظارت خود را در آن جا قرار داده است. این فضا تنها توسط تیم آی‌تی و برخی از مشتریان قابل دسترس است و افراد دیگر، اجازه ورود به آن را ندارند. در طرف دیگر، فضای ابری عمومی به محیطی گفته می‌شود که یک شرکت تمام زیرساخت‌های سخت افزاری را در یک مکان جمع آوری کرده و آن را در اختیار مشتریان خارجی که خود کسب و کارهایی جداگانه هستند قرار می‌دهد. این دیتاسنتر توسط گروه دیگری مدیریت و نگهداری می‌شود. به عبارت دیگر، کارهایی از قبیل به روز رسانی نرم افزاری، نصب پچ‌های امنیتی و مراقبت از سخت افزارها توسط شرکت ارائه دهنده خدمات IaaS صورت می‌پذیرد. حال سوال اینجاست که استفاده از کدام سرویس برای کسب و کار ما بهتر است؟ برای یافتن پاسخ، این دو سیستم را با یکدگیر مقایسه می‌کنیم.
- از آنجا که تیم فنی یک شرکت وظیفه سخت و حساس نگهداری و مدیریت فضاهای خصوصی را بر عهده دارد، صاحبان کسب و کار باید علاوه بر خرید سخت افزار، یک تیم کارکشته را نیز برای نگهداری و مدیریت آن استخدام کنند. لذا استفاده از این تکنولوژی می‌تواند هزینه فراوانی برای کسب و کار به همراه داشته باشد. در طرفی دیگر، سیستم‌های رایانش ابری عمومی با ارائه زیرساختی ایمن و انعطاف پذیر، راه را برای کسب و کارهایی که بودجه خرید و راه اندازی سخت افزار ندارد، هموار کرده است. در نتیجه کسب و کارهای کوچک قادر خواهند بود تا به جای صرف هزینه و زمان برای خرید، نصب و راه اندازی زیرساخت سخت افزاری، انرژی‌شان را روی استراتژی‌های اساسی کسب و کار متمرکز کنند.
- از آنجایی که در زمان استفاده از سیستم خصوصی یا on-premise تیم فنی دسترسی مستقیم بر روی سخت افزار دارند، می‌توان انتظار داشت که در صورت مواجهه با مشکل، مهندسان شرکت به راحتی می‌توانند آن را پیدا کرده و راه حل درست را برای حل آن انتخاب نمایند. البته باید اشاره کنیم که شرکت‌های ارائه دهنده خدمات ابری نیز تضمین می‌کنند که در صورت ایجاد هر گونه مشکل، با ایمنی کامل آن را بررسی و رفع خواهند کرد. همچنین بسیاری از این شرکت‌ها روش‌ها پرداختی متنوعی را در اختیار کاربران قرار می‌دهند که باعث می‌شود آن‌ها هیچ نگرانی از بابت پرداخت نداشته باشند.
سیستم هیبرید کلود از چه اجزایی تشکیل شده است؟
به صورت کلی، برای پیاده سازی یک سرویس دوگانه یا هیبرید نیازمند استفاده از موارد زیر هستیم:
- در ابتدا برای داشتن یک فضای ابری در خارج از فضای داخلی کسب و کار، نیازمند پیدا کردن شرکت‌هایی هستیم که توانایی ارائه خدمات زیرساختی به صورت یک سرویس یکپارچه (IaaS) را داشته باشند. این شرکت‌ها با داشتن امکاناتی واحد‌های پردازش، منابع ذخیره سازی و نرم افزارهای آنالیز اطلاعات، می‌توانند پاسخ گوی نیاز شرکت‌ها به هر گونه زیرساختی باشند. سرویس‌هایی مانند وب سرویس‌های آمازون (AWS)، مایکروسافت آژور (Azure)، گوگل کلود (Google Cloud) و هاستینگ رک‌اسپیس (Rackspace hosting) از شناخته‌شده‌ترین فعالان در حوزه Iaas هستند. لازم به ذکر است تمام سرویس‌ها از طریق اینترنت قابل دسترس خواهند بود.
- یک فضای خصوصی که می‌تواند توسط خود شرکت یا یک ارائه دهنده خدمات هاستینگ طراحی شود. مزیت فضای خصوصی این است که کارکنان و بعضا مشتریان شرکت می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند و اطلاعات خود را به صورت ایمن ذخیره کنند.
- یک تونل اختصاصی که اجازه انتقال اطلاعات بین این دو فضا را فراهم می‌آورد. نکته مهم در این تونل‌ها، سرعت انتقال اطلاعات در آن‌هاست. این میزان باید تا حدی باشد که هر دو فضا بتوانند با هماهنگی کامل در کنار یکدیگر کار کنند.
یکی از چالش‌های تیم فنی در مواجهه با سیستم‌های هیبرید، پیدا کردن راه و چاهی است که این دو فضا تاخیری در کار یکدیگر ایجاد نکنند. به همین دلیل است که مهندسان شبکه داخلی همواره در تلاشند تا بهترین لایه نرم افزاری (به عنوان مثال Openstack و Docker) را برای برقرار ارتباط بین این دو استفاده کنند.
سخن آخر
تحقیقات نشان داده طی پنج سال آینده، ۴۳ درصد از کسب و کارهایی که از سرویس‌های پردازش ابری استفاده می‌کنند، سیستم خود را به هیبرید کلود تغییر خواهند داد. این در حالیست که حجم کسب و کارهایی که تا سال ۲۰۱۳ از این سرویس استفاده می‌کردند کمتر از ۲۳ درصد بود. پس می‌توان از هیبرید کلود به عنوان یکی از ترندهای دنیای رایانش ابری نام برد. بی جهت نیست اگر انتظار داشته باشیم در آینده کسب و کارهای بسیاری در این حوزه به رقابت بپردازند. معماری هیبرید کلود به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا در حالی که بخشی از اطلاعات حیاتی و حساس را در فضای خصوصی خود نگه داشته‌اند، از زیر ساخت‌هایی که توسط شرکت‌های دیگر ارائه می‌گردد نیز استفاده کنند. معماری هیبرید برای آن دسته از کسب و کارهایی که بودجه عظیم برای خرید سخت افزار و همچنین استخدام یک تیم فنی جهت نگهداری از آن را ندارند، یک گزینه ایده‌آل به نظر می‌رسد.
